دومینیکنها امروز در سراسر جهان ، بر اساس سه سوگندی که یاد می کنند، یعنی فقر ، پاکدامنی و اطاعت ، مانند گذشته در خانه های ساده کنار برادران یا خواهران خود در محبت کامل با یکدیگر زندگی اشتراکی را بر طبق انجیل وسنت مقدس کلیسای کاتولیک می گذرانند. و شعار آنها چیزی نیست جز حقیقت! وکار آنها در دنیا دعا کردن ، برکت دادن و موعظه است و موعظه آنها تنها در وعظ های کلیسا خلاصه نمی شود ، بلکه به طرق مختلف همچون تالیف کردن ، تدریس کردن و... صورت می گیرد. اعضای این انجمن همیشه در تلاش هستند بر اساس فرموده پاپ هنریوس سوم در تاییدیه انجمن، به دعوتی که برای آن فرا خوانده شده اند تا قهرمانان ایمان و نور حقیقی دنیا باشند، جواب مثبت گویند و چون قهرمانان شکست ناپذیر مسیح که به کمک سپر ایمان و سرپوش نجات می جنگند، کلام خدا را در هر شرایطی مساعد و نا مساعد، به رغم همه موانع و مخالفت ها، اعلام کنند.
|
چشمگیری به دست آوردند، تا حدی که در بولونیا بسیاری از مقامات والای دانشگاهی به برادران واعظ پیوستند و باعث اعتراض مردم نسبت به خالی شدن کرسی های استادی دانشگاه گردیدند! در این دوره و دورانهای بعد انجمن دومینیکن ، الهیدانان، متخصّصین و قدیسین بسیاری را به دنیای مسیحی عرضه کرد، که در این میان می توان به قدیس آلبرت کبیر و شاگرد وی قدیس توماس آکویناس، بارتولمه دو لاس کاساس و همچنین قدیسه کاترین اهل سیینا اشاره کرد و در این دوره نیز بزرگانی چون تیموتی رادکلف،
دومینیکنها از سال ۱۲۴۷ یعنی قریب به ۷۰۰ سال است که در ایران حضور دارند. در طی این دوران دو کلیسا از دومینیکنها باقی مانده که یکی در تهران خیابان جمالزاده شمالی است و دیگری در اصفهان در کوچه کاتولیکها. کلیسای حضرت ابراهیم که در تهران است قدمت چندانی ندارد و از عمر آن فقط پنجاه سال می گذرد ولی کلیسای اصفهان که به نام بانوی رزاری میباشد قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. 
در ایران گروه های مذهبی کاتولیک دیگری نیز حضور دارند که هر یک خدمات شایانی به ایرانیان عرضه داشته اند (موسسات خیریه، مدارس و بیمارستانهای انجمن های کاتولیک تا چند دهه پیش در ایران فعال بودند.) که از آن جمله می توان به انجمن سالیزیینها که موسس آن حضرت دون بسکو و انجمن لازاریستها و انجمن خواهران خیّر که موسس هر دو انجمن حضرت وینسنت دو پل (۱۵۸۱-۱۶۶۰) و همچنین انجمن خواهران روح القدس اشاره کرد. شاید برای ایرانیان وجود انجمن ها و گروههای بسیار در کلیسای کاتولیک لاتین ناشناخته باشد . بهتر است بدانیم وجود این انجمنها به معنای تفرقه در کلیسای کاتولیک لاتین نیست بلکه هر گروه بر اساس نیاز دوره های مختلف و مسائل متفاوت پدید آمده و هر کدام روش های مختلفی را برای تربیت اعضایشان در نظر گرفته اند. فراخوانده شدگان بر اساس توانایی هایشان و دعوتشان از سمت خداوند ، دست به انتخاب میزنند تا در خانواده الهی مناسب خود مستقر گردند و با این عمل به بهترین وجه به دعوت خداوند پاسخ گویند. اغلب، اعضا سوگند می خورند که تا پایان عمر به انجمن هایشان و آرمانهای انجمن وفادار بمانند.هر کدام از انجمن ها علامت اختصاری دارند که با آن می توان تشخیص داد که شخص عضو کدام خانواده الهی است. معمولا اعضای انجمن بعد از نوشتن نام خود علامت اختصاری انجمن خود را نیز می نویسند و با این کار به نحوی وفاداری خود را به خانواده الهیشان بیان می کنند. در انجمن واعظان علامت اختصاری O.P. نشانگر اعضای این گروه است. نباید از این امر غافل باشیم که تمامی انجمنها خدمات قابل توجهی به کلیسای مقدس و ایمانداران کاتولیک کرده اند. برخی از این انجمن ها به کارهای خیریه پرداخته اند، برخی به وعظ انجیل و مقابله با انحرافات ایمانی و برخی دیگر به دعا برای نجات و آرامش یافتن قلب و روان انسانها و... . این انجمنها توسط کلیسای کاتولیک لاتین تایید شده اند و قوانین آنها نیز به ثبت رسیده است و همه آنها وظیفه دارند که از ایمان کاتولیک حراست کنند و به آن پایبند باشند.